Nowoczesne leczenie chłoniaka rozlanego z dużych komórek B

Chłoniak rozlany z dużych komórek B to jedna z odmian chłoniaka nie-Hodgkina, która stanowi wyzwanie zarówno dla pacjentów, jak i lekarzy. Choroba ta, o agresywnym charakterze, wymaga skutecznego podejścia terapeutycznego. Jednak ostatnie lata przyniosły przełom w leczeniu tego rodzaju chłoniaka, otwierając nowe perspektywy i nadzieję dla wielu osób dotkniętych tą diagnozą. W niniejszym artykule przyjrzymy się bliżej tej odmianie chłoniaka, jej cechom, aktualnym metodom leczenia oraz najnowszym osiągnięciom medycyny, które kształtują oblicze terapii tej choroby.

Czym jest chłoniak rozlany z dużych komórek B

Chłoniak rozlany z dużych komórek B, znany również jako DLBCL (od ang. Diffuse Large B-Cell Lymphoma), jest jednym z najczęstszych i najbardziej agresywnych rodzajów chłoniaka nie-Hodgkina. Jest to nowotwór układu limfatycznego, który wywodzi się z dużych komórek B-limfocytów, odpowiedzialnych za produkcję przeciwciał i regulację układu odpornościowego.

Chłoniak rozlany z dużych komórek B charakteryzuje się szybkim tempem wzrostu i rozprzestrzeniania się w organizmie. W przeciwieństwie do niektórych innych typów chłoniaków, DLBCL nie ma charakterystycznego wzorca rozprzestrzeniania się w węzłach chłonnych. Zamiast tego nowotwór jest “rozlany” i może występować w różnych narządach i tkankach, takich jak węzły chłonne, śledziona, kości, czy narządy wewnętrzne.

Chłoniak rozlany z dużych komórek B może prowadzić do różnorodnych objawów, takich jak powiększenie węzłów chłonnych, gorączka, utrata masy ciała, zmęczenie oraz inne symptomy związane z zajęciem narządów docelowych. Jednakże, dzięki postępom w dziedzinie medycyny, opracowano skuteczne strategie leczenia, które pozwalają na skuteczną walkę z tą chorobą.

Leczenie chłoniaka rozlanego z dużych komórek B może obejmować chemioterapię, immunoterapię, terapie celowane oraz przeszczep komórek krwiotwórczych, w zależności od stadium choroby i indywidualnych czynników pacjenta. W ostatnich latach pojawiły się również nowe, obiecujące terapie, które dają nadzieję na jeszcze skuteczniejsze leczenie i poprawę rokowania dla pacjentów z tym rodzajem chłoniaka.

Leczenie chłoniaka rozlanego z dużych komórek B – nowy standart terapeutyczny

Chłoniak rozlany z dużych komórek B to jedna z najczęstszych odmian chłoniaka nie-Hodgkina, charakteryzująca się agresywnym przebiegiem. Jednak dobra wiadomość brzmi tak – jest możliwość skutecznego leczenia. Dotychczasowy standard terapii, znany jako R-CHOP, przynosił sukces w przypadku około 60-70% pacjentów. Niestety, pozostawała grupa osób, które nie reagowały na tę terapię.

Prof. Wojciech Jurczak, kierujący Pododdziałem Leczenia Nowotworów Układu Chłonnego Narodowego Instytutu Onkologii im. Marii Skłodowskiej-Curie, informuje, że po ponad dwóch dekadach badań udało się znaleźć bardziej skuteczny standard terapeutyczny – schemat Pola-R-CHP. Badanie POLARIX wykazało, że jest to pierwsza terapia od 24 lat, która przynosi istotne różnice w czasie przeżycia bez progresji choroby (PFS). Jest to spadek o 27% liczby pacjentów, którzy stają się oporni lub doświadczają nawrotu choroby. Oznacza to poprawę rokowania o 6,5%.

Badanie POLARIX miało udział polskich ośrodków, co stanowi duże wyróżnienie dla polskiej medycyny i nauki. Teraz istnieje szansa na szybkie wdrożenie tej nowoczesnej terapii.

Polatuzumab wedotyny jest refundowany dla polskich pacjentów, ale w leczeniu drugiej linii. Schemat Pola-R-CHP jest stosowany na początku leczenia, a proces refundacyjny jest w toku. Zastosowanie polatuzumabu wedotyny na początku terapii jest uzasadnione zarówno z medycznego, jak i ekonomicznego punktu widzenia.

Ponadto, nowa terapia jest bezpieczna i nie zwiększa ryzyka toksyczności ani występowania polineuropatii. Wnioskuje się, że zastosowanie Pola-R-CHP wcześniej w leczeniu jest uzasadnione z farmakoekonomicznego punktu widzenia.

Leczenie chłoniaka rozlanego z dużych komórek B przechodzi obecnie rewolucję, pozwalając na bardziej spersonalizowane i skuteczne terapie. W przyszłości może to zmienić standardy leczenia tej choroby, dając pacjentom nowe nadzieje na zdrowie.